Interne werkconferentie acute zorg inspireert tot concrete verbeteringen.

Door Jan Willem Bakker

Scroll naar beneden om het artikel te lezen

De acute GGZ staat op dit moment sterk in de belangstelling. De media-aandacht voor mensen met een acute zorgnood is groot. Aanleiding genoeg voor een werkconferentie over dit onderwerp, afgelopen november. Een gemêleerd gezelschap van 90 medewerkers, Cliëntenraad, Familieraad en Raad van Bestuur kwam bijeen. Het doel: concrete stappen maken in het verbeteren van de acute zorg.

Deelnemers formuleerden groepsgewijs thema’s die organisatie breed aangepakt moeten worden, om daarna zoveel mogelijk handtekeningen voor hun thema te verzamelen, door elkaar met goede argumenten te overtuigen. Annemarie van der Meij, psychiater: 'Heel leuk om zo actief rond te lopen, en met elkaar te benoemen wat echt belangrijk is. Deze werkvorm zet je echt in de actiestand.’ 

Ook verpleegkundige Hanneke ten Haken is enthousiast over deze werkvorm: ’Op deze schaal, Pro Persona-breed, met vertegenwoordiging uit alle disciplines en regio’s in gesprek gaan; dat is nog niet eerder gebeurd. Mooi om mee te maken!’ 

In de middag werkten de medewerkers van de diverse locaties aan eigen verbeterplannen die daarna ook weer plenair gedeeld werden. Al met al bood het programma een goede mix tussen organisatiebreed denken en regionaal inkleuren. 

Jouw patiënt is mijn patiënt

Een van de terugkerende thema’s van de dag was het motto ‘Jouw patiënt is mijn patiënt’. De schotten tussen ambulante en klinische hulpverlening en tussen IHT, crisisdienst en de rest van de organisatie zijn nog niet geslecht. Ideeën over hoe dit te veranderen waren er voldoende. Een greep uit het aanbod: Creëer voldoende ruimte om bij opschaling naar IHT of kliniek snel aanwezig te kunnen zijn bij het Zorg Afstemming Gesprek (ZAG). Daar worden de lijnen uitgezet. Zet je medewerkers veel flexibeler in. In het ideale toekomstplaatje volgen behandelaren hun cliënten, van ambulant naar klinisch en andersom. Versterk de positie van acute zorg in de zorgprogramma’s en in de klinieken. De ambulante teams hebben nog niet altijd een leidende rol tijdens een klinisch traject. 

De noden van de sector

Tijdens de conferentie kwamen ook zaken aan bod die niet direct beïnvloedbaar zijn, maar wel een grote rol van betekenis spelen. De budgetten voor de GGZ zijn en blijven beperkt. Niet voor niets lobbyt GGZ Nederland op dit moment ook in Den Haag in de aanloop naar het vaststellen van de VWS-begroting. De opbouw van ambulante capaciteit is nog niet toereikend en de financiering schiet tekort. De gebrekkige doorstroming wordt nog eens versterkt door een slinkende intramurale capaciteit bij onze ketenpartners, zoals binnen de verslavingszorg en de aanbieders van beschermd zelfstandig wonen. 

Gesprek met ketenpartners cruciaal

Er klonk ook een nadrukkelijke oproep aan de Raad van Bestuur en directie om met ketenpartners en lokale politiek in gesprek te gaan. Een aanzienlijk deel van de schaarse klinische capaciteit wordt ingenomen door cliënten die eigenlijk niet in de GGZ thuishoren. Denk aan cliënten met verslavingsproblemen, licht verstandelijke handicaps of cliënten die eigenlijk in het beschermd wonen thuishoren. Dit is een gezamenlijk probleem van alle partijen; niet alleen van de GGZ. 

Huiswerk genoeg, dus wordt vervolgd!