Het verhaal over haar behandeling bij Pro Persona moet verteld worden, vindt Dewi van Dreven. In taal, maar vooral in kunst. Maak kennis met het nieuwe gezicht van Pro Persona.

Door Hanneke Sizoo

Haar docenten aan de opleiding fotografie bij ROC A12 vroegen of het wel verstandig was: zelfportretten exposeren die zo’n persoonlijk verhaal vertellen. ‘Ik heb er niet lang over hoeven nadenken,' zegt Dewi. 'Ook mijn moeder zei: als je dit wilt, moet je het doen.’ De negen zelfportretten die Dewi maakte voor haar afstuderen vertellen het verhaal over haar behandeling bij Pro Persona, die twee jaar geleden werd afgerond. 

Beschadigd

Een eerste heftige foto laat zien hoe ze zich voelde toen ze binnenkwam. Naakt, alleen, in het donker. Afgesloten van de wereld. De foto’s die volgen tonen alle emoties die passeerden: twijfel, frustratie, boosheid, verdriet, pijn, rust, vertwijfeling, hoop en kracht. De beschadigde huid die op verschillende foto’s te zien is, moeten duidelijk maken hoe ze zich van binnen voelde. 

Verval

Over de techniek van de fotografie zegt Dewi: ‘De afbeeldingen van beschadiging heb ik als een filter over de oorspronkelijke foto heen laten lopen, met behulp van Photoshop. Maandenlang was ik op pad om foto’s te nemen van gebouwen in verval. Muren waar de verf vanaf bladdert, met scheuren, overwoekerd door planten. Ook ging ik het bos in en zocht ik naar takken in grillige vormen, vergroeid.’ 

Een echte nerd

Dewi vertelt wat er mis ging in haar leven, hoe het nodig was om uiteindelijk hulp te zoeken. Een ingewikkelde jeugd, met een manisch-depressieve vader met een alcoholprobleem en een moeder die haar handen vol had aan zichzelf. Haar ouders scheidden toen ze zes was. Dewi voelde zich zwaar verantwoordelijk voor het welzijn van haar zusje en moeder, en voor haar vader. ‘Toen ik wat ouder werd begon ik vragen te stellen en zag ik beter dat de situatie bij mij thuis niet normaal was. Om aan de problemen thuis te ontsnappen stortte ik me volledig op school, waar ik goed presteerde. Ik werd een echte ‘nerd’.’ 

Scroll naar beneden om het artikel te lezen

Pesten

Dewi: ‘Halverwege de basisschool kwam mijn vader mij een keer van school halen. Hij was op dat moment in onderzoek in het ziekenhuis en had de draden en plakkertjes nog aan zijn lijf hangen. Vanaf dat moment begon het pesten. Ik was een nerd, met ook nog eens een rare vader. Op de basisschool bleef het bij schelden en uitsluiten, op de middelbare school werd het heftiger, hoe gemeen kunnen meiden zijn. Ik had een laag zelfbeeld, kwam niet voor mezelf op. Mijn moeder stuurde me regelmatig naar therapie, als ze weer zag dat het niet goed met me ging.’ 

Kunstacademie

Na de middelbare school kon Dewi eindelijk vorm geven aan haar meisjesdroom: ze ging naar de Kunstacademie. De methode die de academie gebruikte - eerst afbreken, dan weer opbouwen - bleek niet echt bevorderend voor haar zelfvertrouwen. ‘Na twee jaar was het duidelijk: Ik kon het niet aan. Een zwaar auto-ongeluk was de druppel die de emmer deed overlopen. Oké, dacht ik toen, ik heb echt hulp nodig.’ 

Groepstherapie

‘Ik stopte met de Kunstacademie en ging een half jaar later in groepstherapie bij Pro Persona. Een betere keuze had ik niet kunnen maken. Ik voelde me helemaal op mijn plek. Ik was niet alleen, er waren er meer met hetzelfde probleem. Ik begreep mijzelf beter. Door de diagnose ‘recidiverende depressie in combinatie met ADHD/ADD' viel alles op zijn plek. Mijn groepsgenoten kampten met dezelfde verschijnselen. Het gevoel van lotgenoten zijn was zo fijn. We gaven elkaar tips, hielpen elkaar.’

Positief egoïstisch

In therapie werkte Dewi aan de acceptatie van haar vader. Een last viel van haar schouders. ‘Ik ben niet meer verantwoordelijk voor hem, en ook de zorg voor mijn zus en moeder mag ik loslaten. Ik heb geleerd ‘positief egoïstisch’ te zijn. De therapie heeft me handvatten meegegeven. Geheugensteuntjes, die ervoor zorgen dat ik mijn doelstelling helder houd. Het gaat weer goed met me. Ik heb mijn opleiding bij ROC A12 afgerond en heb werk bij een fotograaf. Mijn hoofd zit vol met beelden voor nieuwe kunstprojecten. Het denken in beelden, dat gaat me nu eenmaal beter af dan praten.’

Het nieuwe gezicht 

Pro Persona is trots op Dewi: er komt een expositie, waar haar werk nog een keer tentoongesteld wordt. En, Dewi wordt het nieuwe gezicht van Pro Persona, in navolging van actrice Liesbeth Kamerling. Dewi’s afbeeldingen zijn de komende paar jaar te zien op promotiemateriaal van Pro Persona. ‘De reden om dit te doen is tweeledig. Ik wil mijn verhaal kwijt en een punt zetten achter dit hoofdstuk van mijn leven. En, ik vind het belangrijk om mijn boodschap uit te dragen: zoek hulp, zorg dat je weer beter in je vel zit. Kijk naar mij, hoe sterk ik eruit gekomen ben. De verandering die ik doormaakte gun ik iedereen.’