purper 39
jaargang 7 2016
05
DE
Vier nieuwe collega’s over hun eerste ervaringen bij Pro Persona. 


Door Arend-Jan Alberts


Iwan Klein 

‘Ondanks alle onrust in ‘zorgland’ voel ik me gehoord en serieus genomen.’


Iwan is sinds mei vorig jaar werkzaam als begeleider op de afdeling Langenberg in Nijmegen. Een bewuste keuze. ‘Ik wil mezelf vernieuwen, mijn rugzakje weer wat voller krijgen.’ Hij werkte eerder bij Dichterbij, een instelling voor mensen met een verstandelijke handicap. De laatste vier jaar op een forensisch psychiatrische afdeling. ‘Ik werkte er met mensen die een licht verstandelijke handicap en psychiatrische problematiek hebben én in aanraking waren gekomen met Justitie. Op de Langenberg ontbreekt de ‘opdracht’ van Justitie, waardoor er minder verwachtingen zijn over en weer. Dat vind ik prettig, omdat het hier meer draait om rehabilitatie en de wens van de cliënt. Het bevalt me erg goed, heb goede en leuke collega’s om me heen. Ik vind het verfrissend om hier te werken. Een andere blik, een andere doelgroep, waarbij ook andere mogelijkheden zijn wat betreft benadering en bejegening. 


Gehoord en serieus genomen

Wat me verrast, is de hoeveelheid medicatie die cliënten hier krijgen. Bij Dichterbij probeerden we de medicatie zoveel mogelijk af te bouwen, om te kunnen zien ‘wat er onder zit’. Het gaat hier ook meer die richting op, maar zover zijn we nog niet. Iets anders dat me opvalt, is de veelheid aan overlegmomenten. Overleggen is goed, maar gevoelsmatig kan ‘t wat minder.’ 


Iwan: ‘Ik werk graag op een plek waar ik veel plezier en uitdaging ervaar. Ik vind het belangrijk om onderdeel te zijn van het team, om gezamenlijk cliënten te helpen weer grip te krijgen op hun leven. Hopelijk kan ik daaraan bijdragen. Ik vind het tot nu toe erg prettig, ook in hoe alles geregeld en georganiseerd is. Ondanks alle onrust in ‘zorgland’ voel ik me gehoord en serieus genomen.’




NIEUWKOMERS

Janice Boerstal

‘Het gaat om heftige problematieken.’


Vers uit de collegebanken startte psycholoog Janice Boerstal afgelopen oktober bij het zorgprogramma Persoonlijkheidsstoornissen in Ede. ‘Ik voel me vanaf het eerste moment opgenomen.’


De overstap van studeren naar werken bevalt prima. ‘Mijn werk borduurt voort op wat ik tijdens mijn stage in de kliniek heb gedaan. Wel is de structuur hier behoorlijk anders. Daar was er een intake en volgde al dan niet een behandeling. Hier is er na ‘Toegang’ een onderverdeling in zorgprogramma’s die op hun beurt weer onder te verdelen zijn in zorgpaden. Daar moest ik erg aan wennen. En het verbaasde me dat er daardoor ook wachtlijsten kunnen zijn als je eenmaal binnen bent.’


Janice studeerde Positieve psychologie en technologie aan de Universiteit Twente. Lachend: ‘Met technologie heb ik nu nog slechts zijdelings te maken via Pro Persona Online, waar ik vragenlijsten klaarzet voor de indicatiestelling. Dat maakt mijn werk prettig en divers. Ik doe meer dan Toegang alleen, doe ook aan indicatiestelling, diagnostiek en individuele of groepsbehandelingen.’


Sparren

‘Ik ben net klaar, weet nog niet alles. Vandaar dat ik erg blij ben met de supervisie die ik krijg van Evelien van den Bosch. Het gaat toch om heftige problematieken. De grootste verandering is natuurlijk dat er naar mij wordt gekeken: ik ben de behandelaar.’


Janice krijgt soms de indruk dat collega’s overvraagd worden. ‘We hebben cliënten met complexe problematiek. Het is logisch dat ik als schoolverlater niet direct de zwaarste cliënten krijg toebedeeld, maar aan de draaglast van ervaren collega’s zit ook een maximum. Het gaat erom dat we met z’n allen de kwaliteit van zorg hoog houden en de werkrelatie goed: in balans blijven.’




Marc Verbraak 

‘Ik zie veel dwarsverbanden, dat voedt mij.’


Marc is een half jaar in dienst als hoofd zorgprogramma Jeugd. Helemaal nieuw is Pro Persona niet voor hem. Jaren geleden werkte hij voor rechtsvoorganger Psychiatrisch Centrum Nijmegen. ‘Dat maakt het leuk. Zo ken ik een groot deel van de hoofden zorgprogramma al wat langer. Ik kom mensen weer tegen, werk nu met hen samen.

Ik kom als hoofd uiteraard bij meerdere teams over de vloer, maar ik verricht mijn klinische werkzaamheden in Arnhem. Daar ben ik warm onthaald. Het zijn erg leuke collega’s, die het de afgelopen periode toch echt voor de kiezen hebben gehad. Denk aan de overheveling van Jeugd naar de gemeente, de interne scheiding die is gemaakt tussen jongeren onder de 18 jaar en daarboven. Verwijsstromen veranderen. Er is verschuiving geweest in het personeel. Het team neemt dit heel krachtig op. Daar heb ik bewondering voor.’


Na acht jaar inhoudelijk directeur te zijn geweest van de HSK Groep wilde Marc zijn expertise en ervaring inzetten op andere terreinen. ‘Binnen Jeugd is er sprake van een heel nieuw speelveld, een andere dynamiek, ook qua financieringen. Daarin proberen we vraag en aanbod bij elkaar te brengen. Er is kritiek op de gemeenten, maar ons gezamenlijke doel is uiteindelijk om goede en passende zorg te verlenen. Dus: goed samenwerken.’


Onderscheidend vermogen

‘Een duidelijker Jeugd-profiel van Pro Persona is nodig. Daarom evalueren we ons zorgprogramma, toetsen dat aan de verwachtingen en kijken we naar ons onderscheidend vermogen. Daar ligt onze uitdaging. De Raad van Bestuur hamert op meer focus. Dat vind ik wijs en maakt Pro Persona zeer aantrekkelijk voor mij: er is visie, duidelijke ambities.’

De mand van Marc is goed gevuld, zo is hij onder meer bijzonder hoogleraar aan de Radboud Universiteit, hoofdopleider gezondheidspsychologen bij het Radboud Centrum Sociale Wetenschappen en heeft hij diverse ‘bestuurlijke klussen’ bij onder meer beroepsvereniging NVGzP. Lachend: ‘Ik kan het in de regel goed combineren. Doe het al jaren zo. Bovendien zie ik veel dwarsverbanden. Dat voedt mij. Er is nog genoeg te doen en dat is prettig. Ik verveel me niet.’



Suzan Valster

‘Soms ben ik een ongehoorzame burger’


Manager zorgregistratie en facturatie Suzan voelt zich ingeburgerd bij Pro Persona. Volgens haar wordt er veel tijd gestoken in kennismakingsgesprekken en krijg je als nieuwkomer de tijd om je weg te vinden binnen de organisatie. Lachend: ‘Al ben ik soms een ongehoorzame burger. Maar dat maakt wel dat ik onderhand iedereen weet te vinden.’


Suzan maakte in juni de overstap van collega-instelling Dimence naar Pro Persona. ‘Dimence is sterk product gedreven. Gevoelsmatig zit ik nu aan de andere kant van het spectrum. Er is veel ruimte voor inhoud en meer aandacht voor het informele. Dat vind ik prettig, net als dat er een podium is voor andere geluiden. Dat neemt drempels weg.’ 


Evolutionair

De afgelopen periode heeft Suzan met haar afdeling voorzichtige stapjes gezet. ‘Evolutionair’ zoals ze zelf zegt. ‘Dus in de eigen comfortzone. We hebben het over taken en verantwoordelijkheden, ruimte om zelf voorstellen te doen. Het is ook als ondersteunende dienst goed je meer te richten op zelfstandigheid. Dit past in een tijd waarin we van onze cliënten ook steeds meer eigen regie vragen. Het is af en toe nog wat onwennig, maar ik vind het knap en dapper dat medewerkers die hier al jaren werken meegaan in deze bewegingen. Dat is gaaf en geeft energie!’


Twee grotere projecten van Suzan liggen op het terrein van het doelmatiger inrichten van de cliëntadministratie en facturatie en het verminderen van de administratieve last richting zorgverzekeraars. Beiden concentreren zich op structuren en processen. Volgens Suzan is dat geen toeval: ‘Daar ligt mijn kracht. Ik verkrijg snel overzicht, kan de materie vervolgens goed visualiseren, waardoor mensen gemakkelijker mee te krijgen zijn. Van die helikopterview word ik blij. Daarbij is het mooi om te zien dat er door de gehele organisatie heen mensen enthousiast te maken zijn voor dit soort intensieve projecten. Die kansen zien en daarvoor gaan. Durf hebben. Op die mensen moeten we echt zuinig zijn.’



Scroll naar beneden om het artikel te lezen

Wil je dit delen?
Wil je reageren?
Sluitenvorige pagina'svolgende pagina's
Sluiten

Reactie

Stuur een reactie naar de redactie
Sluiten