purper 32
jaargang 5 2014

02

DIE PRO PERSONA

PLUIZENBOL

Gezien door Dick van den Heuvel tijdens de expositie over Mark Rothko in het Gemeentemuseum Den Haag

Voor de uitvoering van goede voornemens hoe je niet te wachten tot 

1 januari. Om het nog aantrekkelijker te maken om te gaan fitnessen heeft het Bewegingscentrum in Wolfheze een mooi aanbod: als je lid wordt in december 2014 krijg je twee lessen en een fittest gratis. 

In het bewegingscentrum wordt gesport onder deskundige begeleiding. 

Zowel inwoners uit het dorp Wolfheze als cliënten en medewerkers van 

Pro Persona zijn er welkom. Meer informatie? Stuur een mail naar beweging.wolfheze@propersona.nl 

‘Doet je achterlicht het?’ vraag ik ’s morgens om kwart over zeven aan mijn veertienjarige zoon. De tien kilometer die hem te wachten staat gaat over donkere dijken en door verlaten polders. Zie je het voor je? Geen aparte fietspaden. Zo’n groepje scholieren die drie of vier dik naast elkaar fietst. Zwabberend van links naar rechts, hun rode achterlichtjes dansend door het donker. Ze lachen of zingen mee met de muziek uit hun telefoon.

‘Mam, alsjeblieft, dat hoef je niet elke week te vragen, hè,’ zegt mijn zoon. ‘We zijn samen, we letten op elkaar, er is nog nooit iets gebeurd’. Hij zwaait zijn tas over zijn schouder, pakt zijn fiets en is weg. Mijn zoon voelt zich veilig. Maar of hij het ook daadwerkelijk is, is een ander verhaal. 

Dat veilig weten of veilig voelen niet per definitie hetzelfde is, blijkt ook uit de verhalen die collega’s van Pro Persona vertellen. We doen er alles aan om afspraken na te leven die onze veiligheid, van zowel medewerkers èn cliënten, moeten garanderen. Maar dan nog kan het zijn dat iemand zegt:’ Ik voel me hier niet veilig.’ We willen een cultuur waarin dat gezegd mag worden. Maar we willen ook een organisatie zijn waarin regelmatig gevraagd wordt: doet je achterlicht het nog? Hoe we dat doen, lees en zie je in deze special. 

Hanneke Sizoo

Hoofdredacteur Purper Online 

Neuropsycholoog Ad Nouws, medeoprichter van de Winklerkliniek in Wolfheze, nam op 1 november jl. afscheid. Ad behandelde voornamelijk mensen met de ziekte van Parkinson. Uit de gesprekken die hij voerde verzamelde Ad materiaal dat hij verwerkte in het boek ‘ Mijn denken stottert vaak meer dan mijn benen’. Tijdens zijn afscheid werd het eerste exemplaar van zijn boek overhandigd, dat in januari 2015 in de boekhandel verkrijgbaar is.

Katinka van Borries is senior onderzoeker bij de Pompestichting en promoveerde in oktober jl. De kern van haar onderzoeksvraag: Kan een patiënt met psychopathische trekken leren maladaptief gedrag (niet passend bij het ontwikkelingsniveau en de leeftijd, red.) aan te passen, en zo ja, op welke manieren kan dit geleerd worden? Sinds 2007 is Katinka betrokken bij onderzoek van de Pompestichting en Radboudumc naar hersenafwijkingen bij psychopaten. ‘Ik spreek liever van mensen met psychopathische trekken,’ zegt ze. Psychopaten en niet-psychopaten werden getest terwijl zij in een MRI-scanner lagen. Daarnaast speelden zij een soort van computerspelletje, terwijl ze waren aangesloten op een EEG-apparaat. Katinka: ‘De resultaten bieden indicaties voor hoe we binnen de behandeling iemand ´slecht´ gedrag kunnen afleren en ´beter´ gedrag kunnen aanleren, wat immers een belangrijk doel van de behandeling is. Het onderzoek is een aanzet, er is nog veel vervolgonderzoek te doen.’

NAAR DE BEHANDELBAARHEID VAN DE PSYCHOPAAT

PROMOTIEONDERZOEK

REDACTIONEEL